| مانیتورینگ دما و رطوبت در اتاقهای سرور و دیتاسنترها |
|
|
مانیتورینگ پارامترهای محیطی در اتاقهای کامپیوتر و یا دیتا سنترها از عوامل حیاتی در اطمینان از عملکرد سرور ها و سرویسهای ارائه شده میباشد. هزینه های بسیار زیادی بابت عدم حصول اطمینان از عملکرد ویا غیر فعال شدن سرویسها به علت افزایش غیر منتظره دما و رطوبت به خاطر از کار افتادن سیستم خنک کننده اصلی و یا پشتیبان در دیتاسنتر ها متحمل می گردد، این هزینه ها گاه برگشت پذیرند و گاه موجب از بین رفتن اعتبار در پیک فعالیت ، از بین رفتن تجهیزات و گاه موجب اتلاف وقت میگردند.
دما در اتاقهای سرور افزایش بی رویه دما با تاثیر بر سخت افزارها موجب کاهش عمر مفید می گردد. افزایش دما موجب تخریب قطعات حساس الکترونیکی همچون پردازنده ها و ماژول های حافظه می گردد. افزایش دما همچنین باعث کاهش راندمان سیستم ها می گردد. دمای بهینه جهت اتاقهای سرور بنا به پیشنهاد ASHRAE در محدوده 18-24 درجه سانتیگراد تعیین گردیده. این رنج دما، محدوده ایمنی را، در مواجهه با خطا در سیستمهای تهویه فراهم میآورد. بنا به استانداردها، تجهیزات شبکه و سرورها نباید در دمای بیش از 30 درجه سانتیگراد به کار گرفته شوند. امروزه با توجه به افزایش تراکم تجهیزات در اتاق های سرور حتی اندازه گیری دمای کلی اتاقها نیز کافی بنظر نمی رسد، بلکه با اندازه گیری دما در مقاطع مختلف همچون مجراهای ورودی های هوا، مجراهای خروجی هوا، نزدیک سقف، داخل رکها با تراکم بالا و یا حتی خروجی هوای سرورها میتوان پتانسیل ایجاد اختلال در عملکرد سیستم را به علت افزایش بی رویه دما پیش از وقوع حادثه جبران ناپذیر تشخیص داد و از بین برد. پیشنهاد می گردد، سنسور ها حداقل در فاصله 7 متر از یکدیگر نصب شوند.
. درصورتیکه منابع فشرده تولید گرما همچون بلید سرورها در سیستم موجود باشند پیشنهاد می گردد فاصله میان سنسور ها جهت پوشش نقاط داغ کاهش یابد.
رطوبت در اتاقهای سرور در ابتدا به تعریف رطوبت نسبی میپردازیم: رطوبت نسبی عبارت است از میزان نم موجود در هوا در یک دمای مشخص نسبت به ماکزیمم میزان نمی که میتواند در همان دما در هوا وجود داشته باشد. در اتاقهای سرور میزان رطوبت 45-55 درصد به منظور کارایی بهینه و حصول قابلیت اطمینان از عملکرد تجهیزات پیشنهاد می گردد. افزایش بیش از حد رطوبت موجب میعان نم موجود در هوا به صورت قطرات مایع میشود که خود باعث ایجاد خوردگی و یا اتصال الکتریکی بین مدارات الکترونیکی می گردد.در مقابل کاهش بیش از حد رطوبت به واسطه تولید الکتریسیته ساکن در محیط اطراف موجب تخلیه الکتریکی شده که باعث تخریب قطعات حساس الکترونیکی می گردد.
در اندازه گیری رطوبت جهت جلوگیری از پیامد های احتمالی مقادیر 40-60 درصد برای مقادیر آلارم و 30-70 درصد جهت آلارم بحرانی پیشنهاد میگردد. قرارگیری سنسورها درمحل ورودی هوا از هواساز و خروجی هوا به هواساز پیشنهاد میگردد. قابل توجه است که رطوبت نسبی نسبت مستقیمی با دما دارد بنابرابن مانیتور کردن دما و رطوبت به طور همزمان الزامیست. نکات زیر قابل تأمل است:
|
